Mówi się, że jaka Wigilia, jaki Sylwester, jaki Nowy Rok taki cały Nowy Rok. Mam nadzieje, że tylko się tak mówi, bo jeśli coś w tym jest to zapowiada nam się wyjątkowo chorowity rok.  Pozostańmy zatem przy wersji, że tylko tak się mówi i wierzmy, że nowy rok szykuje nam się jednak wysoką odporność i maksymalnym korzystaniem z życia. Ale my tu o nowym a stary trzeba podsumować. Zaczynajmy. Pod względem czytelniczym to był to owocny rok w lektury moich ulubionych autorów: Alex Kava z „W mroku lasu” i „Czerwony śnieg”, Simon Becket „Zagubiony”, Chris Carter z „Genesis”,  Tess Gerritsen „Wysłuchaj mnie”,  Sharon Bolton z „Pakt” i „Mrok”, Przemysław Piotrowski…

Tak, to już pierwszy stycznia 2022 roku. Kolejny rok minął i zaczął się nowy. Aż korci mnie zacytować słowa, że oto otwiera się książka na pierwszej stronie i czeka na zapisanie (czy jakoś tak). Cóż pójście spać o godzinie 5 nad ranem i niewyspanie wpływają na zaniki pamięci a może to już starość? Cóż, nie ma co ukrywać, że w 2022 czeka mnie huczna impreza – 40 na karku będzie. I sama nie wiem czy brzmi to strasznie czy raczej powoduje uśmiech 🙂 No ale skoro mamy pierwszy dzień roku to zwyczajem czas podsumować miniony rok i oczywiście zaplanować postanowienia. A jaki był ten 2021 r? Cóż muszę przyznać, że…

Ostatnio cisza tutaj nastała… I choć serduszko mnie boli, że tak tu cichutko to niestety inne priorytety spowodowały permanentny brak czasu 🙁 Ale cóż zrobić gdy postanawia się wziąć ślub i zorganizować wesele i całą resztę w dwa miesiące 🙂 A gdy dochodzą do tego inne zobowiązania i przyjemności (remont, wakacje i masa książek do przeczytania i zrecenzowania), dziejące się w towarzystwie dwóch żywiołowych maluchów to znalezienie chwili by zajrzeć do swojego wirtualnego skrawka świata staje się prawie nie realne. No chyba, że wyeliminować sen 🙂 Niemniej jeszcze chwila, jeszcze dwie i znów będzie troszkę spokojniej a to oznacza więcej czasu na przyjemności i blogowanie 🙂 Najważniejsze jednak w tym…