-
„Posłaniec” – Markus Zusak [recenzja]
Każdy z nas ma gorsze dni, kiedy to niebo przykryją chmury a chandra nas otula. Wtedy najlepsza jest książka, ale nie byle jaka. Musi to być pozycja, która stoczy zacięty bój z melancholią, przegoni chmury i rozświetli niebo. Wyrwie nas z uścisku smutku i rozprawi się z szarością. Przyznacie, na taką książkę trudno trafić, niemniej mi się właśnie udało. „Posłaniec” Markusa Zusaka stał się dla mnie właśnie taką pozycją. Markusa Zusaka poznałam podczas przygody ze „Złodziejką książek”, która bardzo mi się spodobała, i która na długo pozostanie w pamięci. Sięgając po jego drugą książkę, zastanawiałam się czy można stworzyć dwa działa, które bardzo mocno przypadną mi do gusty? Szczerze mówiąc…
Zobacz także
„Niegrzeczne święta” – Meg Adams, Justyna Chrobak , Ewelina Dobosz, Anna Langner, Agnieszka Lingas-Łoniewska, Kinga Litkowiec, Beata Majewska, Katarzyna Berenika Miszczuk, Emilia Szelest, Robert Ziębiński [recenzja]
“Niewyjaśnione. Prawdziwe historie, których nigdy nie udało się wyjaśnić” – Richard MacLean Smith [recenzja]
“Rachunek za szczęście, czyli caffe latte” – Karolina Wilczyńska [recenzja]
-
„Złodziejka książek” – Markus Zusak [recenzja]
W literaturze jest pewna tematyka, za którą wybitnie nie przepadam, wręcz powiedziałabym, że jej unikam jak tylko się da. Chodzi o tematykę wojenną, w szczególności drugiej wojny światowej. Nawet sama otoczka wojny sprawia, że dana pozycja staje się dla mnie mało interesująca. Temat ten mi po prostu nie leży i raczej nie będę się rozwodzić dlaczego. Z założenia do takich książek nie sięgam, a jeśli już to z wielkim ociąganiem. Tak właśnie było ze „Złodziejką książek” autorstwa Markusa Zusaka. Sam tytuł mnie uwiódł i byłabym bliska przeczytania jej od razu. Niestety na drodze stanął jeden poważny problem, tematyka wojenna. Już widziałam jak sięgam i odkładam po paru stronach. To przecież…
-
„Kleo i ja. Jak szalona kotka ocaliła rodzinę” – Helen Brown [recenzja]
Z okładki spogląda słodkie, czarne kocie, które swoim spojrzeniem kusi przechodzących czytelników. Czy taka kociara jak ja, mogłaby się oprzeć temu urokowi? Oczywiście, że nie! Tak o to wróciłam do domu w towarzystwie Kleo, szalonej kotki, która ocaliła rodzinę Helen Brown. Helen Brown jest dziennikarką i pisarką, która postanowiła opisać historię swojego życia, a dokładnie historię życia u boku kota, który wywrócił jej świat do góry nogami i w pewien sposób nadał mu sens. Kleo, od Kleopatry bo „istnieje tylko jedno imię stosowane dla kota – Wasza Wysokość” jest pół rasową abisynką (mama abisynka czystej krwi a tata prawdopodobnie dziki kocur). Rasa ta według legend pochodzi od kotów czczonych w…
-
„Uczennica Maga” – Trudi Canavan [recenzja]
Muszę przyznać, że świat fantastyki otworzył przede mną swoje wrota, które coraz bardziej mnie kuszą. I choć wcześniej za nim nie przepadałam to teraz zaczyna mi się coraz bardziej podobać. Będąc pod urokiem owego świata fantastyki postanowiłam sięgnąć po kolejna powieść Trudi Canavan – „Uczennicę Maga”. Książka jest prequelem Trylogii Czarnego Maga, opowiadającym dzieje przed powstaniem Gildy Magów. Już jakiś czas temu czytałam ową trylogię, ale zawsze chętnie dowiem się czegoś nowego. „Jeśli poznasz szczegóły, będą cię one prześladować tak samo, jak niewiedza. Ja wolę nie wiedzieć.” Główną bohaterką jest młoda dziewczyna z niższej klasy, która pragnie zostać uzdrowicielką tak jak jej ojciec. Niestety jej pasja nie wzbudza zadowoleniu u matki, która…
-
„Głos Bogów” – Trudi Canavan [recenzja]
O to nadszedł czas aby sięgnąć po ostatni tom Trylogii Ery Pięciorga „Głos Bogów” i zanurzyć się w świat Cyrklian i Pentadrianów wyczarowany przez Trudi Canavan. Razem z bohaterami wziąć udział w ich tworzącej się historii i odpowiedzieć sobie kim albo czym są bogowie zamieszkałych tam plemion. Gdybyście się zastanawiali skąd wzięła się nazwa „Ery Pięciorga” to wystarczy policzyć ile głównych bogów mają ludy, z których wywodzą się bohaterowie. Policzyliście? Tak, po pięć bóstw, które to w sobie znany sposób kierują losami swoich wyznawców. W „Głosie Bogów” ponownie spotykamy się z dobrze już znanymi nam bohaterami (w końcu to kontynuacja), z którymi to wkraczamy w świat toczącego się sporu pomiędzy ludami.…
-
„Ostatnia z dzikich” – Trudi Canavan [recenzja]
Po przeczytaniu „Kapłanki w bieli” przyszedł czas na drugi tom z Trylogii Ery Pięciorga – „Ostatnia z dzikich”. Jak można się domyślić jest to bezpośrednia kontynuacja historii Aurayi, najpotężniejszej ze sług swoich Bogów, którą poznaliśmy w pierwszej części. Tym razem nasza główna bohaterka odda trochę miejsca innym postaciom, których losy autorka postanowiła nam przybliżyć. Powiem szczerze, że z o wiele mniejszym zapędem zabierałam się do czytania niż ostatnio, w szczególności, że pierwsza część zawiodła mnie i nie przypadła mi zbytnio do gustu. Nie ukrywam, że jednak miałam drobna nadzieję, że tym razem będzie lepiej. „Nie żałuj swojej przeszłości, powiedział Chaia. Wszystko, co robisz, uczy cię czegoś o świecie i o…
-
„Kapłanka w bieli” – Trudi Canavan [recenzja]
Po długim okresie oczekiwania, w końcu przyszła do mnie paczuszka zawierająca trzy książki Trudi Canavan. Oczami wyobraźni widziałam już jak otwierają się przede mną wrota prowadzące do krainy dobrej fantastyki w towarzystwie „Ery Pięciorga” – nowej trylogii autorki. Niestety nie wiem czy to zbyt wysokie wymagania stawiane przed ową powieścią czy też może coś innego sprawiły, że im bardziej zagłębiałam się w historię „Kapłanki w bieli” (pierwszej części trylogii) tym bardziej się zawodziłam. Zaciekawienie i chęć przygody zaczęła przechodzić w lekkie znudzenie … Trudi Canavan jest australijską pisarką, z którą zetknęłam się przy jej pierwszej głośnej trylogii – „Trylogii Czarnego Maga”, która na długo zagościła się w mojej głowie i…
Chwile z życia książkoholiczki :) Recenzje książek i przygód podróżniczych
