-
“Najwyższa na świecie wieża z książek” – Rocio Bonilla [recenzja]
Nie wiem jak dla Was ale dla mnie czytanie książek ma w sobie prawdziwą moc. Potrafi przenieść czytelnika w przepiękny świat wyobraźni, daje możliwość stania się kimkolwiek tylko chcemy, odwiedzić miejsca, o których się śni. Właśnie to zauroczenie książkową magią próbuje przekazać swojemu smykowi od najmłodszych lat. Ogromnie się cieszę, że wśród wielu tytułów dziecięcej literatury można znaleźć taką, która uchwyciła to co jest najpiękniejsze w czytaniu i przekazuje to dziecku. Rocio Bonilla jest hiszpańską autorką i ilustratorką książek dla dzieci. Mama trójki dzieci, na co dzień ma możliwość obserwowania wrażliwości smyków i tego w jak dziecięcy sposób widzą świat. To właśnie spod jej pióra i kreski wyszła przepiękna książka…
-
„Nie” – Marta Altes [recenzja]
Za książeczką “Nie” przyszło mi się troszkę nalatać. Bo jak kupić książeczkę o takim prostym tytule nie znając autora i nie pamiętając wydawnictwa? Uwierzcie trudno. Niemniej nastał szczęśliwy dzień i przemierzając Targi Książki w Warszawie odwiedziłam stoisko Wydawnictwa Adamada, na którym to ujrzałam poszukiwaną pozycję. Oczywiście owa książeczka wróciła ze mną do domu bo jakżeby inaczej. “Nie” Marty Altes to książeczka gdzie główny bohaterem i narratorem jest słodki psiak, na którego wołają “Nie”. Jak sam o sobie mówi jest bardzo dobrym psem bo rodzina ciągle na niego woła. “Nie” jest przystało na wzorowego członka rodziny bardzo jej pomaga, a to szybciej dotrzeć w różne miejsca, a to sprawdzając jedzenie co…
-
„Pałac Północy” – Carlos Ruiz Zafon [recenzja]
Jak już wcześniej pisałam, postanowiłam przeczytać wszystkie powieści Carlosa Ruiza Zafona. Trwając w tym postanowieniu sięgnęłam po „Pałac Północy”, który jest drugą pozycja, która wyszła spod pióra pisarza. W oryginale ukazała się w 1994 roku, na nakład polski trzeba było czekać aż do 2011 roku. Niemniej jednak mogę się już pochwalić, że mam ją za sobą. Tylko tak się zastanawiam, czy warto tym się chwalić? Początkowe powieści a raczej długie opowiadania skierowane są do młodzieży, chociaż jak sam autor pisze ma nadzieje, że przypadną czytelnikowi w każdym wieku i chętnie będzie po nie wracał. No ja niestety już wiem, że raczej nie powrócę… W lekturę wprowadza nas Ian, jeden z…
-
„Światła września” – Carlos Ruiz Zafon [recenzja]
Korzystając z okazji postanowiłam zapoznać się z kolejnymi pozycjami Carlosa Ruiz Zafona i tak oto w moje ręce trafiły „Światła września”. Owe opowiadanie powstało w 1995 roku i jest trzecią książką, która wyszła spod pióra Zafona. W polskim przekładzie ukazała się dopiero w 2011 roku a więc trochę przystało nam na nią czekać. Zawsze gdy sięgam po takie niby „nowości” mam pewne obawy, czy to co teraz tak promowane nie jest zbytnio przykurzone. Na szczęście Zafonowi udało się stworzyć ponadczasową historię, która nie starzeje się ze swoim wiekiem. „Światła września” adresowane są do młodzieży, jednakże Zafon tworzył je z myślą o czytelnikach w każdym wieku, poczynając od nastu lat a kończąc na…
-
„Grimpow. Sekret ośmiu mędrców” – Rafael Abalos [recenzja]
W związku z tym, że moja obecna biblioteczka jest zapakowana w pudła, postanowiłam poszukać czegoś ciekawego w starym „książkozbiorze”, którego jeszcze nie zabrałam do nowego mieszkania. W moje ręce wpadła powieść Rafaela Abalosa – „Grimpow. Sekret ośmiu mędrców”. Gdzieś w niezbadanych przestrzeniach mojej pamięci wyszukałam wzmiankę, że chyba była to książka warta przeczytania. Chociaż musiało to być dość dawno bo kompletnie nie pamiętałam o czym jest dokładnie. No więc nie pozostało mi nic innego jak sobie przypomnieć. Jeśli mnie pamięć nie myli, książka powstała w czasie kiedy była wielka „nagonka” na mistyczne średniowiecze, tajemnicze zakony i skarby ukryte w tajemniczych słowach mędrców. Tak więc jak się można domyśleć akcja powieści dzieje…
-
„Książę mgły” – Carlos Ruiz Zafon [recenzja]
Carlos Ruiz Zafon, hiszpański pisarz, który uwiódł swoich czytelników powieścią „Cień wiatru”, która przez długi czas była na językach wszystkich. Też miałam przyjemność zapoznać się z jego twórczością i zachęcona kunsztem literackim postanowiłam sięgnąć po jego pierwsze powieści. „…nie ma potężniejszej siły niż obietnica…” „Książę mgły” jest właśnie debiutancką powieścią Carlosa Ruiza Zafona, która ukazała się w 1993 roku. Choć adresowana do młodzieży to sam autor napisał, że jest to historia, która powinna sprawić przyjemność wszystkim, tak samo dzieciom jak i dwudziesto-, trzydziesto- a nawet czterdziestolatkom. I niema co się temu dziwić, bo kunszt literacki pozwala na napisanie powieści, w której każdy znajdzie to coś dla siebie. Bo czy jako…
Zobacz także
„Niegrzeczne święta” – Meg Adams, Justyna Chrobak , Ewelina Dobosz, Anna Langner, Agnieszka Lingas-Łoniewska, Kinga Litkowiec, Beata Majewska, Katarzyna Berenika Miszczuk, Emilia Szelest, Robert Ziębiński [recenzja]
„Studentka” – Tess Gerritsen, Gary Braver [recenzja]
„Skalpel” – Tess Gerritsen [recenzja]
Chwile z życia książkoholiczki :) Recenzje książek i przygód podróżniczych
